Page 9 - Wrzesien_2010.pdf
P. 9
WIEŚCI Z WYDZIAŁÓW
K oło Naukowe Studen- KOŁO NAUKOWE STUDENTÓW ARCHITEKTURY
tów Architektury za-
angażowało się w 9. NA 9. MIĘDZYNORODOWYCH
Międzynarodowe Warsz- WARSZTATACH NIEPOKOJU TWÓRCZEGO
taty Niepokoju Twórcze-
go „Kieszeń Vincenta”, które odbyły „KIESZEŃ VINCENTA”
się w dniach 5-7 maja br. w Poznaniu,
w parku na Cytadeli, a tematem Jako że dzieci mają niesłychaną
przewodnim warsztatów była Synte- energię i w grupie stają się żywiołem
za (sztuki i nauki). trudnym do opanowania czasem
musieliśmy uciekać się do impro-
Program naszych warsztatów wizacji, ale wyszło to tylko na dobre
w dużym stopniu wynikał z tego, że warsztatom i wpłynęło pozytywnie
wszyscy studiujemy architekturę, na kontakt z dziećmi.
a wiec naturalnym dla nas było pod-
jęcie tematu związanego z architek- Następnego dnia zmierzyliśmy się
turą poprzez warsztaty polegające z gimnazjalistami. Dla nich przygo-
na obserwacji i działaniu w otaczają- towaliśmy temat bardziej złożony:
cej przestrzeni. Przygotowując kon- podzieliliśmy ich na konkurujące ze
cepcję warsztatów wpadało nam sobą grupy, które dodatkowo były
do głowy mnóstwo pomysłów. Gdy złozone jeszcze z podzespołów - ar-
zaczęliśmy je porządkować doszli- tystów i inżynierów. Grupy dostały
śmy do wniosku, że nie istnieje taki zadanie stworzyć „coś do siedzenia”
warsztat, który byłby odpowiedni spełniającego trzy podstawowe wa-
dla wszystkich grup wiekowych, po- runki:
nieważ każda z nich jest na innym
etapie edukacji, co wiąże się też ich „domków” można było wejść • trwałość
z różnym podejściem do przestrzeni dopiero po ich zaproszeniu, ina- • ergonomia/wygoda użytkowania
i różnymi sposobami docierania do czej reagowały na odwiedzające- • piękno
młodzieży. Na każdy dzień przygoto- go jak na intruza, ponadto dzieci
waliśmy coś nowego. chętnie zapraszały nas do środka Zapowiedzieliśmy, że te właśnie
i chwaliły się tym, co zbudowały, cechy będziemy oceniać pod ko-
Dla uczniów podstawówki zaplano- • dzieci przywiązały się do swoich niec wybierając najlepsze siedzisko.
waliśmy warsztaty, w których dzieci dzieł i bardzo upewniały się czy W grę wchodziło wykorzystanie
najpierw miały chwilę przebywać nie zostaną one zniszczone, kartonu, sznurków, taśmy klejącej
w stworzonej przez nas z kartonów • przeniosły do swoich małych i pasteli (zrezygnowaliśmy z farb
przestrzeni (pomieszczeniach wą- przestrzeni elementy tego, co wi- plakatowych, które przez unoszącą
skim i szerokim), a później zbudo- dzą na co dzień, miały kartonowe się w powietrzu wilgoć nie mały by
wać własne pokoje czy „domki”, telewizory, telefony, sofy i karto- szans wyschnąć). Początkowo mło-
w których będą czuć się komforto- nowe łóżka z kawałkiem kartonu dzież nie chciała uwierzyć, że da
wo. Dzieci dostały też farby, tak więc jako pościelą, się z kartonu stworzyć coś, co się
malowały na kartonach okna kwiaty • plany domów, które malowały nie zarwie pod ciężarem człowieka,
i abstrakcyjne wzory, by "oswoić" sza- dzieci miały mało wspólnego ale udało nam się ich zaangażować
re pudła. Pod koniec warsztatów po- z rzeczywistym ich układem, w tworzenie. Zaobserwowaliśmy, że
prosiliśmy dzieci, żeby namalowały natomiast zaznaczały każde po- podział na mniejsze grupy usprawnił
plany swoich domów, aby skonfron- mieszczenie i szczegóły wnętrza, pracę i eliminował sytuacje: „jedna
tować ich widzenie i postrzeganie • gdy dzieci widziały cel w tym, nad osoba pracuje, reszta patrzy”. Po-
przestrzeni z naszym. Po przeprowa- czym pracują pracowały spraw- nadto pokazaliśmy młodzieży parę
dzonych warsztatach doszliśmy do niej i chętniej. sposobów jak wykorzystać karton
paru wniosków: do tworzenia sztywnych konstruk-
cji. Udało nam się także przekonać
• dzieci źle się czuły w wysokim
wąskim pomieszczeniu i zaczę-
ły je instynktownie niszczyć po-
przez przewracanie ścian
• bardzo identyfikowały się z two-
rzoną przez siebie przestrzenią,
którą traktowały jak własną: do
GŁOS POLITECHNIKI | 7
K oło Naukowe Studen- KOŁO NAUKOWE STUDENTÓW ARCHITEKTURY
tów Architektury za-
angażowało się w 9. NA 9. MIĘDZYNORODOWYCH
Międzynarodowe Warsz- WARSZTATACH NIEPOKOJU TWÓRCZEGO
taty Niepokoju Twórcze-
go „Kieszeń Vincenta”, które odbyły „KIESZEŃ VINCENTA”
się w dniach 5-7 maja br. w Poznaniu,
w parku na Cytadeli, a tematem Jako że dzieci mają niesłychaną
przewodnim warsztatów była Synte- energię i w grupie stają się żywiołem
za (sztuki i nauki). trudnym do opanowania czasem
musieliśmy uciekać się do impro-
Program naszych warsztatów wizacji, ale wyszło to tylko na dobre
w dużym stopniu wynikał z tego, że warsztatom i wpłynęło pozytywnie
wszyscy studiujemy architekturę, na kontakt z dziećmi.
a wiec naturalnym dla nas było pod-
jęcie tematu związanego z architek- Następnego dnia zmierzyliśmy się
turą poprzez warsztaty polegające z gimnazjalistami. Dla nich przygo-
na obserwacji i działaniu w otaczają- towaliśmy temat bardziej złożony:
cej przestrzeni. Przygotowując kon- podzieliliśmy ich na konkurujące ze
cepcję warsztatów wpadało nam sobą grupy, które dodatkowo były
do głowy mnóstwo pomysłów. Gdy złozone jeszcze z podzespołów - ar-
zaczęliśmy je porządkować doszli- tystów i inżynierów. Grupy dostały
śmy do wniosku, że nie istnieje taki zadanie stworzyć „coś do siedzenia”
warsztat, który byłby odpowiedni spełniającego trzy podstawowe wa-
dla wszystkich grup wiekowych, po- runki:
nieważ każda z nich jest na innym
etapie edukacji, co wiąże się też ich „domków” można było wejść • trwałość
z różnym podejściem do przestrzeni dopiero po ich zaproszeniu, ina- • ergonomia/wygoda użytkowania
i różnymi sposobami docierania do czej reagowały na odwiedzające- • piękno
młodzieży. Na każdy dzień przygoto- go jak na intruza, ponadto dzieci
waliśmy coś nowego. chętnie zapraszały nas do środka Zapowiedzieliśmy, że te właśnie
i chwaliły się tym, co zbudowały, cechy będziemy oceniać pod ko-
Dla uczniów podstawówki zaplano- • dzieci przywiązały się do swoich niec wybierając najlepsze siedzisko.
waliśmy warsztaty, w których dzieci dzieł i bardzo upewniały się czy W grę wchodziło wykorzystanie
najpierw miały chwilę przebywać nie zostaną one zniszczone, kartonu, sznurków, taśmy klejącej
w stworzonej przez nas z kartonów • przeniosły do swoich małych i pasteli (zrezygnowaliśmy z farb
przestrzeni (pomieszczeniach wą- przestrzeni elementy tego, co wi- plakatowych, które przez unoszącą
skim i szerokim), a później zbudo- dzą na co dzień, miały kartonowe się w powietrzu wilgoć nie mały by
wać własne pokoje czy „domki”, telewizory, telefony, sofy i karto- szans wyschnąć). Początkowo mło-
w których będą czuć się komforto- nowe łóżka z kawałkiem kartonu dzież nie chciała uwierzyć, że da
wo. Dzieci dostały też farby, tak więc jako pościelą, się z kartonu stworzyć coś, co się
malowały na kartonach okna kwiaty • plany domów, które malowały nie zarwie pod ciężarem człowieka,
i abstrakcyjne wzory, by "oswoić" sza- dzieci miały mało wspólnego ale udało nam się ich zaangażować
re pudła. Pod koniec warsztatów po- z rzeczywistym ich układem, w tworzenie. Zaobserwowaliśmy, że
prosiliśmy dzieci, żeby namalowały natomiast zaznaczały każde po- podział na mniejsze grupy usprawnił
plany swoich domów, aby skonfron- mieszczenie i szczegóły wnętrza, pracę i eliminował sytuacje: „jedna
tować ich widzenie i postrzeganie • gdy dzieci widziały cel w tym, nad osoba pracuje, reszta patrzy”. Po-
przestrzeni z naszym. Po przeprowa- czym pracują pracowały spraw- nadto pokazaliśmy młodzieży parę
dzonych warsztatach doszliśmy do niej i chętniej. sposobów jak wykorzystać karton
paru wniosków: do tworzenia sztywnych konstruk-
cji. Udało nam się także przekonać
• dzieci źle się czuły w wysokim
wąskim pomieszczeniu i zaczę-
ły je instynktownie niszczyć po-
przez przewracanie ścian
• bardzo identyfikowały się z two-
rzoną przez siebie przestrzenią,
którą traktowały jak własną: do
GŁOS POLITECHNIKI | 7
