Page 14 - GP_102012_web
P. 14
stionariusz Dziekana
Mój wydział jest dla mnie – miejscem pracy i przedmiotem tymi, którzy mają mu coś za złe i je krytykują. Zachwalam
troski o jego kondycję, rozwój i pozycję wśród podobnych je jako interesujące miejsce do zwiedzania, inwestowania
wydziałów w kraju. Co prawda jest to jeszcze mały wydział, i miejsce świetnych imprez naukowych (w tym roku trzy zna-
ale renomą się już cieszy a powinien mieć ją jeszcze lepszą. czące konferencje międzynarodowe są organizowane przez
nasz Wydział).
Największy sukces i porażka
Za swój pierwszy sukces uważam zakwalifikowanie się pa- Politechnika Poznańska jest... moim jedynym miejscem
rę dni po obronie pracy doktorskiej w trudnym okresie roku pracy w życiu (z wyjątkiem dłuższych pobytów stypendial-
1982/83 na stypendium podoktorskie Fundacji Fulbrighta, nych i pracy jako Visiting Professor w Universität Kaiserslau-
dzięki czemu spędziłem rok w Northeastern University w tern). Niektórzy mówią, że to dobrze, ale są i tacy, którzy
Bostonie pod opieką naukową sławnego w mojej dziedzinie uważają, że to źle. Ja przychylam się do zdania tych pierw-
profesora Johna G. Proakisa. Praca ta zaowocowała szere- szych.
giem publikacji i kontaktów naukowych ważnych do dnia
dzisiejszego. Motto życiowe a raczej filozofia działania, to bycie przyja-
znym i tolerancyjnym w stosunku do innych (kolegów i stu-
Za swój drugi sukces uważam wybór mnie jako reprezentanta dentów), dbanie o rodzinę.
dyscypliny Telekomunikacja do Centralnej Komisji ds. Stopni
i Tytułu Naukowego na kadencję 2007-2010. Oprócz tego, że jestem dziekanem jestem także ojcem
trzech dorosłych córek, dziadkiem dwojga wnucząt, a czasa-
Porażka też się zdarzyła, ale nie będę się nią chwalił. mi doradcą mojej żony profesora i dyrektora instytutu UAM.
Poznań jest dla mnie miastem, w którym się wychowałem,
chociaż się w nim nie urodziłem. Bronię jego imienia przed
NO T A B IO G R A F ICZN A : Obecnie prof. Wesołowski kieruje ze-
społem badawczym uczestniczącym,
prof. dr hab. inż. Swoje prace naukowe publikował obok dwóch innych zespołów z Wy-
Krzysztof Wesołowski w czasopismach takich jak: IEEE Trans- działu Elektroniki i Telekomunikacji
Dziekan actions on Communications, IEEE Jo- PP, w projekcie Inżynieria Internetu
urnal on Selected Areas in Communi- Przyszłości realizowanym w ramach
Krzysztof Wesołowski pracuje w In- cations, IEEE Transactions on Vehicular Programu Operacyjnego Innowacyjna
stytucie Elektroniki i Telekomunikacji, Technologies, IEE Proceedings, Euro- Gospodarka.
a obecnie w Katedrze Radiokomunika- pean Transactions on Telecommunica-
cji od 1976 roku. W roku 1999 uzyskał tions, EURASIP Journal of Wireless Com- W latach 1982-1983 prof. Krzysztof
tytuł profesora w dziedzinie nauk tech- munications and Networking i w innych. Wesołowski był podoktorskim stypen-
nicznych. Specjalizuje się w zagadnie- dystą Fundacji Fulbrighta w Northe-
niach cyfrowych systemów telekomu- Prof. Krzysztof Wesołowski kieruje ze- astern University w Bostonie (USA),
nikacyjnych, w szczególności systemów społem naukowym uczestniczącym gdzie współpracował z prof. Johnem
bezprzewodowych. w projektach ramowych Unii Euro- G. Proakisem oraz Dr. Fuyun Lingiem
pejskiej: WIND-FLEX (w latach 2000- (obecnie wiceprezydentem Qualcomm
Jest autorem lub współautorem po- 2003), WINNER I (Projekt Zintegrowany, Corporation). W latach 1989-1990 był
nad 100 publikacji naukowych, w tym 2004-2005), WINNER II (2006-2007), z kolei stypendystą Fundacji Alexan-
książek: „Systemy radiokomunikacji ru- WINNER+ (2008-2010), GALAPAGOS dra von Humboldta na Uniwersytecie
chomej” (Wydawnictwa Komunikacji (2009-2010). Dotyczą one rozwoju Kaiserslautern (RFN), a w semestrze
i Łączności 1998, 1999, 2003), „Mobile przyszłych systemów radiokomuni- zimowym 1990-1991 był tam profeso-
Communication Systems” (John Wiley kacyjnych i sieci bezprzewodowych. rem wizytującym prowadząc wykłady
& Sons, Chichester 2003), „Sistiemy Członkowie zespołu prof. Wesołow- w języku niemieckim z Teorii informacji
podwiżnoj radioswiazi” (Gorjaczaja Lini- skiego uczestniczyli również w sieci i kodowania oraz Adaptacyjnej korekcji
ja Telekom, Moskwa 2006), „Podstawy doskonałości NEWCOM (Network of kanałów telekomunikacyjnych.
cyfrowych systemów telekomunika- Excellence in Wireless Communications),
cyjnych” (Wydawnictwa Komunikacji w której Politechnika Poznańska była jed- Profesor Krzysztof Wesołowski pełnił
i Łączności, 2003) oraz „Introduction to nym z ponad pięćdziesięciu partnerów w latach 2007-2010 funkcję członka
Digital Communication Systems” (John z czołowych akademickich i przemysło- Sekcji Nauk Technicznych Centralnej Ko-
Wiley & Sons, 2009). wych ośrodków europejskich. misji ds. Stopni i Tytułów Naukowych.
12 GŁOS POLITECHNIKI | PAŹDZIERNIK 2012
Mój wydział jest dla mnie – miejscem pracy i przedmiotem tymi, którzy mają mu coś za złe i je krytykują. Zachwalam
troski o jego kondycję, rozwój i pozycję wśród podobnych je jako interesujące miejsce do zwiedzania, inwestowania
wydziałów w kraju. Co prawda jest to jeszcze mały wydział, i miejsce świetnych imprez naukowych (w tym roku trzy zna-
ale renomą się już cieszy a powinien mieć ją jeszcze lepszą. czące konferencje międzynarodowe są organizowane przez
nasz Wydział).
Największy sukces i porażka
Za swój pierwszy sukces uważam zakwalifikowanie się pa- Politechnika Poznańska jest... moim jedynym miejscem
rę dni po obronie pracy doktorskiej w trudnym okresie roku pracy w życiu (z wyjątkiem dłuższych pobytów stypendial-
1982/83 na stypendium podoktorskie Fundacji Fulbrighta, nych i pracy jako Visiting Professor w Universität Kaiserslau-
dzięki czemu spędziłem rok w Northeastern University w tern). Niektórzy mówią, że to dobrze, ale są i tacy, którzy
Bostonie pod opieką naukową sławnego w mojej dziedzinie uważają, że to źle. Ja przychylam się do zdania tych pierw-
profesora Johna G. Proakisa. Praca ta zaowocowała szere- szych.
giem publikacji i kontaktów naukowych ważnych do dnia
dzisiejszego. Motto życiowe a raczej filozofia działania, to bycie przyja-
znym i tolerancyjnym w stosunku do innych (kolegów i stu-
Za swój drugi sukces uważam wybór mnie jako reprezentanta dentów), dbanie o rodzinę.
dyscypliny Telekomunikacja do Centralnej Komisji ds. Stopni
i Tytułu Naukowego na kadencję 2007-2010. Oprócz tego, że jestem dziekanem jestem także ojcem
trzech dorosłych córek, dziadkiem dwojga wnucząt, a czasa-
Porażka też się zdarzyła, ale nie będę się nią chwalił. mi doradcą mojej żony profesora i dyrektora instytutu UAM.
Poznań jest dla mnie miastem, w którym się wychowałem,
chociaż się w nim nie urodziłem. Bronię jego imienia przed
NO T A B IO G R A F ICZN A : Obecnie prof. Wesołowski kieruje ze-
społem badawczym uczestniczącym,
prof. dr hab. inż. Swoje prace naukowe publikował obok dwóch innych zespołów z Wy-
Krzysztof Wesołowski w czasopismach takich jak: IEEE Trans- działu Elektroniki i Telekomunikacji
Dziekan actions on Communications, IEEE Jo- PP, w projekcie Inżynieria Internetu
urnal on Selected Areas in Communi- Przyszłości realizowanym w ramach
Krzysztof Wesołowski pracuje w In- cations, IEEE Transactions on Vehicular Programu Operacyjnego Innowacyjna
stytucie Elektroniki i Telekomunikacji, Technologies, IEE Proceedings, Euro- Gospodarka.
a obecnie w Katedrze Radiokomunika- pean Transactions on Telecommunica-
cji od 1976 roku. W roku 1999 uzyskał tions, EURASIP Journal of Wireless Com- W latach 1982-1983 prof. Krzysztof
tytuł profesora w dziedzinie nauk tech- munications and Networking i w innych. Wesołowski był podoktorskim stypen-
nicznych. Specjalizuje się w zagadnie- dystą Fundacji Fulbrighta w Northe-
niach cyfrowych systemów telekomu- Prof. Krzysztof Wesołowski kieruje ze- astern University w Bostonie (USA),
nikacyjnych, w szczególności systemów społem naukowym uczestniczącym gdzie współpracował z prof. Johnem
bezprzewodowych. w projektach ramowych Unii Euro- G. Proakisem oraz Dr. Fuyun Lingiem
pejskiej: WIND-FLEX (w latach 2000- (obecnie wiceprezydentem Qualcomm
Jest autorem lub współautorem po- 2003), WINNER I (Projekt Zintegrowany, Corporation). W latach 1989-1990 był
nad 100 publikacji naukowych, w tym 2004-2005), WINNER II (2006-2007), z kolei stypendystą Fundacji Alexan-
książek: „Systemy radiokomunikacji ru- WINNER+ (2008-2010), GALAPAGOS dra von Humboldta na Uniwersytecie
chomej” (Wydawnictwa Komunikacji (2009-2010). Dotyczą one rozwoju Kaiserslautern (RFN), a w semestrze
i Łączności 1998, 1999, 2003), „Mobile przyszłych systemów radiokomuni- zimowym 1990-1991 był tam profeso-
Communication Systems” (John Wiley kacyjnych i sieci bezprzewodowych. rem wizytującym prowadząc wykłady
& Sons, Chichester 2003), „Sistiemy Członkowie zespołu prof. Wesołow- w języku niemieckim z Teorii informacji
podwiżnoj radioswiazi” (Gorjaczaja Lini- skiego uczestniczyli również w sieci i kodowania oraz Adaptacyjnej korekcji
ja Telekom, Moskwa 2006), „Podstawy doskonałości NEWCOM (Network of kanałów telekomunikacyjnych.
cyfrowych systemów telekomunika- Excellence in Wireless Communications),
cyjnych” (Wydawnictwa Komunikacji w której Politechnika Poznańska była jed- Profesor Krzysztof Wesołowski pełnił
i Łączności, 2003) oraz „Introduction to nym z ponad pięćdziesięciu partnerów w latach 2007-2010 funkcję członka
Digital Communication Systems” (John z czołowych akademickich i przemysło- Sekcji Nauk Technicznych Centralnej Ko-
Wiley & Sons, 2009). wych ośrodków europejskich. misji ds. Stopni i Tytułów Naukowych.
12 GŁOS POLITECHNIKI | PAŹDZIERNIK 2012
