Page 7 - GP_01_2009
P. 7
WIEŚCI Z WYDZIAŁÓW
lokalnego, jak i decyzji związanych z zago- funkcję. Gracze mogli zagospodarować a nim prawie zawsze jest inwestor.
spodarowaniem przestrzennym, szczegól- omawiane tereny w stu procentach jedną 3. Grupa władzy widzi potrzebę dialogu
nie w aspekcie przestrzeni publicznych. funkcją np. mieszkalnictwem lub skompo- społecznego, jednak nie potrafi znaleźć od-
nować zestaw funkcji o różnych propor- powiedniej formuły dla jego prowadzenia.
W grupie „inwestorskiej” prowadzonej cjach np. mieszkalnictwo, usługi handlu 4. Grupa inwestorska ma jasno zdefiniowa-
przez S. Palickiego, której uczestnikami i zieleń z rekreacją. Podczas gry organi- ny cel w „grze o przestrzeń”, którym jest
byli czołowych firm developerskich oraz zatorzy i publiczność mogli obserwować zysk ekonomiczny; dzięki temu grupa ta jest
znani poznańscy projektanci, najistot- sposób, w jaki przedstawiciele poszcze- graczem przewidywalnym o silnej pozycji.
niejszą zdobytą informacją było sprecy- gólnych grup podejmują wspólne decyzje, 5. Grupa inwestorska dostrzega potrze-
zowanie granicy opłacalności inwestycji oraz poznać motywacje ich działań. bę poprawy swojego wizerunku poprzez
realizowanej często kosztem przestrzeni zmniejszanie konfliktów na linii develo-
publicznej. Ważnym tematem, wzbudzają- Po zakończeniu pierwszego dnia semina- per- społeczność lokalna, jednak w „grze
o przestrzeń” widzi siebie jako gracza do-
minującego.
6. Grupa społeczna jest najmniej homo-
geniczną i najbardziej zróżnicowaną pod
względem celów przez co traci swoją pod-
miotowość w „grze o przestrzeń”.
7. Grupa społeczna odczuwa brak zaintere-
sowania ze strony władzy i zauważa bierną
postawę władzy wobec inwestorów.
Drugiego dnia seminarium na spotkaniu
plenarnym zostały zaprezentowane wyniki
przeprowadzonych badań. Stały się one
zaczynem do burzliwej, acz interesującej
dyskusji na temat przestrzeni publicznej
w mieście. Mimo, że podczas debaty wy-
rażano skrajne opinie na temat znaczenia
i zakresu działań w przestrzeni publicznej
poszczególnych grup to większość uczest-
ników seminarium potwierdziła potrzebę
kontynuacji dyskusji, jak i stworzenia Karty
Przestrzeni Publicznej.
Bartosz Kaźmierczak
cym sporo kontrowersji był udział społecz- rium przystąpiono do zebrania informacji Fotografie: Paweł Urbanowski,
ności lokalnej w procesie inwestycyjnym. i spostrzeżeń związanych z pracą w gru- student III roku WAPP
Najgorętsza dyskusja miała miejsce w sali, pach „interesariuszy”. Do późnych godzin
w której debatowali przedstawiciele lokal- nocnych organizatorzy i studenci opraco- fot.1 Dyrektor Lech Łangowski i dr hab.
nej społeczności. Głównym problemem wywali dane potrzebne do sformułowania inż.arch. Ewa Cichy-Pazder prof. ndzw.
dyskutowanym w panelu „społecznym” wniosków i podsumowania działań w pa- witają gości
była kwestia partycypacji społecznej nelach. Mimo ograniczeń czasowych uda- fot. 2 Wystąpienie Prezydenta Poznania
w procesach przekształcania miasta. ło się uzyskać ciekawy materiał badawczy, Ryszarda Grobelnego
a założone cele osiągnięto. Do najważniej- fot. 3 Wystąpienie doradcy Ministra
Po przerwie rozpoczęła się druga część szych wniosków należą następujące spo- Infrastruktury Macieja Borsy
pracy z „panelistami”. Pracownicy WAPP strzeżenia: fot. 4 Wystąpienie specjalisty z dziedziny
(D. Pazder, R. Graczyk, B. Kaźmierczak) 1. Grupa władzy często mylnie pojmuje ekonomii – prof.Tadeusza Markowskiego
wraz ze studentami przeprowadzili z każdą pojęcie przestrzeni publicznej, utożsamia- fot. 5 Dyskusja moderowana w panelu
grupą panelową tzw. „grę o przestrzeń”. jąc ją z kwestią własności nieprywatnej, „społeczność”
Gra polegała na wypełnianiu udziałami pól a przecież możliwe jest stworzenie prze- fot. 6, fot. 7 Gra o przestrzeń w panelu
inwestycyjnych znajdujących się na bada- strzeni publicznej zarządzanej przez pry- „społeczność”
nych obszarach (Śródka, Os. Zwycięstwa). watnego inwestora, (Od lewej)
Udziały odpowiadały procentowemu za- 2. Grupa władzy woli współpracować z moc-
inwestowaniu terenu przez określoną niejszym graczem w „grze o przestrzeń”,
Głos Politechniki | 5
lokalnego, jak i decyzji związanych z zago- funkcję. Gracze mogli zagospodarować a nim prawie zawsze jest inwestor.
spodarowaniem przestrzennym, szczegól- omawiane tereny w stu procentach jedną 3. Grupa władzy widzi potrzebę dialogu
nie w aspekcie przestrzeni publicznych. funkcją np. mieszkalnictwem lub skompo- społecznego, jednak nie potrafi znaleźć od-
nować zestaw funkcji o różnych propor- powiedniej formuły dla jego prowadzenia.
W grupie „inwestorskiej” prowadzonej cjach np. mieszkalnictwo, usługi handlu 4. Grupa inwestorska ma jasno zdefiniowa-
przez S. Palickiego, której uczestnikami i zieleń z rekreacją. Podczas gry organi- ny cel w „grze o przestrzeń”, którym jest
byli czołowych firm developerskich oraz zatorzy i publiczność mogli obserwować zysk ekonomiczny; dzięki temu grupa ta jest
znani poznańscy projektanci, najistot- sposób, w jaki przedstawiciele poszcze- graczem przewidywalnym o silnej pozycji.
niejszą zdobytą informacją było sprecy- gólnych grup podejmują wspólne decyzje, 5. Grupa inwestorska dostrzega potrze-
zowanie granicy opłacalności inwestycji oraz poznać motywacje ich działań. bę poprawy swojego wizerunku poprzez
realizowanej często kosztem przestrzeni zmniejszanie konfliktów na linii develo-
publicznej. Ważnym tematem, wzbudzają- Po zakończeniu pierwszego dnia semina- per- społeczność lokalna, jednak w „grze
o przestrzeń” widzi siebie jako gracza do-
minującego.
6. Grupa społeczna jest najmniej homo-
geniczną i najbardziej zróżnicowaną pod
względem celów przez co traci swoją pod-
miotowość w „grze o przestrzeń”.
7. Grupa społeczna odczuwa brak zaintere-
sowania ze strony władzy i zauważa bierną
postawę władzy wobec inwestorów.
Drugiego dnia seminarium na spotkaniu
plenarnym zostały zaprezentowane wyniki
przeprowadzonych badań. Stały się one
zaczynem do burzliwej, acz interesującej
dyskusji na temat przestrzeni publicznej
w mieście. Mimo, że podczas debaty wy-
rażano skrajne opinie na temat znaczenia
i zakresu działań w przestrzeni publicznej
poszczególnych grup to większość uczest-
ników seminarium potwierdziła potrzebę
kontynuacji dyskusji, jak i stworzenia Karty
Przestrzeni Publicznej.
Bartosz Kaźmierczak
cym sporo kontrowersji był udział społecz- rium przystąpiono do zebrania informacji Fotografie: Paweł Urbanowski,
ności lokalnej w procesie inwestycyjnym. i spostrzeżeń związanych z pracą w gru- student III roku WAPP
Najgorętsza dyskusja miała miejsce w sali, pach „interesariuszy”. Do późnych godzin
w której debatowali przedstawiciele lokal- nocnych organizatorzy i studenci opraco- fot.1 Dyrektor Lech Łangowski i dr hab.
nej społeczności. Głównym problemem wywali dane potrzebne do sformułowania inż.arch. Ewa Cichy-Pazder prof. ndzw.
dyskutowanym w panelu „społecznym” wniosków i podsumowania działań w pa- witają gości
była kwestia partycypacji społecznej nelach. Mimo ograniczeń czasowych uda- fot. 2 Wystąpienie Prezydenta Poznania
w procesach przekształcania miasta. ło się uzyskać ciekawy materiał badawczy, Ryszarda Grobelnego
a założone cele osiągnięto. Do najważniej- fot. 3 Wystąpienie doradcy Ministra
Po przerwie rozpoczęła się druga część szych wniosków należą następujące spo- Infrastruktury Macieja Borsy
pracy z „panelistami”. Pracownicy WAPP strzeżenia: fot. 4 Wystąpienie specjalisty z dziedziny
(D. Pazder, R. Graczyk, B. Kaźmierczak) 1. Grupa władzy często mylnie pojmuje ekonomii – prof.Tadeusza Markowskiego
wraz ze studentami przeprowadzili z każdą pojęcie przestrzeni publicznej, utożsamia- fot. 5 Dyskusja moderowana w panelu
grupą panelową tzw. „grę o przestrzeń”. jąc ją z kwestią własności nieprywatnej, „społeczność”
Gra polegała na wypełnianiu udziałami pól a przecież możliwe jest stworzenie prze- fot. 6, fot. 7 Gra o przestrzeń w panelu
inwestycyjnych znajdujących się na bada- strzeni publicznej zarządzanej przez pry- „społeczność”
nych obszarach (Śródka, Os. Zwycięstwa). watnego inwestora, (Od lewej)
Udziały odpowiadały procentowemu za- 2. Grupa władzy woli współpracować z moc-
inwestowaniu terenu przez określoną niejszym graczem w „grze o przestrzeń”,
Głos Politechniki | 5
