Page 8 - Maj_2010
P. 8
ŚCI Z WYDZIAŁÓW
zdecydowanie kontrastuje z otocze- jest lokalizacja obiektu w przestrzeni W jego ocenie zbyt często był pomi-
niem. Czytelne są nawiązania do prac miejskiej. Projektowana funkcja kina jany kontekst urbanistyczny, przez
Rema Koolhasa, dzieł japońskiego połączonego z miejscem spotkań mo- co projektowane obiekty jawiły się
architekta Toyo Ito projektów Zahy głoby znajdować się w miejscu bar- jako autonomiczne bryły nie powią-
Hadid itd. Wyraźnie można dostrzec dziej powiązanym z ruchem pieszym zane w żaden sposób z otoczeniem.
fascynację studentów architekturą podczas gdy proponowana lokalizacja Niepokojącym trendem, na który
współczesną, operującą złożonymi jest obecnie miejscem generującym zawracali uwagę wszyscy dysku-
kompozycjami prostych brył. Czę-
sto jednak ta fascynacja ogranicza
się do jedynie do sfery wizualnej
bez pogłębionej analizy założeń au-
torskich. Prowadzi to do powstawa-
nia bezideowych aczkolwiek efek-
townych kopii rozwiązań znanych
z głównego nurtu architektury współ-
czesnej. O ile jego główni uczest-
nicy – stararchitects – mogą sobie
pozwolić na tworzenie architektury,
której tematem jest ona sama, to
w przypadku prac studenckich pro-
wadzi to do wrażenia, że obiekty
mimo intrygującego przekazu es-
tetycznego, zdają się lewitować w
przestrzeni miejskiej, poszukując
nieustannie swojego miejsca.
Wernisaż wzbudził duże zaintere- znaczny ruch kołowy (połączenie ko- tanci jest odchodzenie od rysunku
sowanie wśród studentów, którzy munikacyjne Ławicy z Centrum). odręcznego i makiet roboczych,
po raz pierwszy mogli skonfronto- „tradycyjnych” narzędzi służących
wać tematy projektowe realizowane Tematem pracy studenta Krzyszto- formowaniu idei, tworzeniu formy
przez koleżanki i kolegów z poszcze- fa Szajkowskiego wykonanej pod i funkcji, zastąpienie ich coraz bar-
gólnych lat. Częścią tej konfrontacji kierunkiem dr inż. architekta Sta- dziej dostępnymi i intuicyjnymi pro-
był wybór dwóch najlepszych prac, nisława Sipińskiego jest Centrum gramami komputerowymi sprawia,
których autorów nagrodzono albu- Konferencyjne, zlokalizowane w Po- że projekty nie odzwierciedlają indy-
mami o architekturze. Wyróżnione znaniu przy ul. Hetmańskiej. Ta dyna- widualnych cech czy temperamentu
prace wykonali studenci piątego miczna forma, śmiało nadwieszona architekta. Wśród zaprezentowa-
roku Grzegorz Krajewski i Krzysz- nad placem, w której zlokalizowano nych prac znaleźć można nieliczne
tof Szajkowski. Projekt Grzegorza największe sale wykładowe umiejęt- przykłady rysunkowego zapisu prze-
Krajewskiego Galeria „Minionego nie stopniuje przestrzeń publiczną, strzeni, wrażeń, emocji i pomysłów.
Kina” wykonany pod kierunkiem dr wprowadzając nową oś w istniejącą Są one najliczniej reprezentowane
inż. architekta Michała Ankiersztajna tkankę urbanistyczną. w pracach studentów pierwszego
to ciekawa kompozycja sfałdowa- roku, którzy umiejętnie posługują
nych brył, płynnie przechodzących Podczas wernisażu wywiązała się się rysunkiem, modelem i fotografią.
jedna w drugą, a wyprowadzonych dyskusja, prowadzona w mniejszych W dojrzałym projekcie Szkoły Desi-
z pierwotnej formy kuli, w której lub większych grupach, zarówno na gnu Chwaliszewo studentki Alek-
umieszczono salę projekcyjną. Dzię- temat poszczególnych prac jak i re- sandry Antczak wykonanej pod
ki wyczuciu plastycznemu autora alizacji programu nauczania. Profe- kierunkiem dr inż. architekta Sławo-
budynek oddziałuje na widza w róż- sor Fikus, zwracał uwagę na aspekty mira Rosolskiego, szkice zalążkowe
ny sposób – od neutralnego odbioru funkcjonalne i powiązania z otocze- i ręcznie wykonane analizy podkre-
niemej formy, do pełną emocji ak- niem projektowanych budynków. ślają indywidualny charakter pracy
tywną percepcję.
Dyskusyjnym elementem tej pracy
Fot. 1. Otwarcie wystawy przez dziekana Wydziału Architektury prof. Jerzego Suchanka i kierownik Katedry Mieszkaniowej i Usługowej prof. Ewę
Pruszewicz-Sipińską; Fot. 2. Laureaci wystawy Grzegorz Krajewski i Krzysztof Szajkowski w towarzystwie prof. Ewy Pruszewicz-Sipińskiej i prof.
Mariana Fikusa; Fot. 3. Grzegorz Krajewski, Galeria „Minionego Kina” w Poznaniu. Widok wschodniej – wejściowej elewacji
6 | GŁOS POLITECHNIKI | MAJ 2010
zdecydowanie kontrastuje z otocze- jest lokalizacja obiektu w przestrzeni W jego ocenie zbyt często był pomi-
niem. Czytelne są nawiązania do prac miejskiej. Projektowana funkcja kina jany kontekst urbanistyczny, przez
Rema Koolhasa, dzieł japońskiego połączonego z miejscem spotkań mo- co projektowane obiekty jawiły się
architekta Toyo Ito projektów Zahy głoby znajdować się w miejscu bar- jako autonomiczne bryły nie powią-
Hadid itd. Wyraźnie można dostrzec dziej powiązanym z ruchem pieszym zane w żaden sposób z otoczeniem.
fascynację studentów architekturą podczas gdy proponowana lokalizacja Niepokojącym trendem, na który
współczesną, operującą złożonymi jest obecnie miejscem generującym zawracali uwagę wszyscy dysku-
kompozycjami prostych brył. Czę-
sto jednak ta fascynacja ogranicza
się do jedynie do sfery wizualnej
bez pogłębionej analizy założeń au-
torskich. Prowadzi to do powstawa-
nia bezideowych aczkolwiek efek-
townych kopii rozwiązań znanych
z głównego nurtu architektury współ-
czesnej. O ile jego główni uczest-
nicy – stararchitects – mogą sobie
pozwolić na tworzenie architektury,
której tematem jest ona sama, to
w przypadku prac studenckich pro-
wadzi to do wrażenia, że obiekty
mimo intrygującego przekazu es-
tetycznego, zdają się lewitować w
przestrzeni miejskiej, poszukując
nieustannie swojego miejsca.
Wernisaż wzbudził duże zaintere- znaczny ruch kołowy (połączenie ko- tanci jest odchodzenie od rysunku
sowanie wśród studentów, którzy munikacyjne Ławicy z Centrum). odręcznego i makiet roboczych,
po raz pierwszy mogli skonfronto- „tradycyjnych” narzędzi służących
wać tematy projektowe realizowane Tematem pracy studenta Krzyszto- formowaniu idei, tworzeniu formy
przez koleżanki i kolegów z poszcze- fa Szajkowskiego wykonanej pod i funkcji, zastąpienie ich coraz bar-
gólnych lat. Częścią tej konfrontacji kierunkiem dr inż. architekta Sta- dziej dostępnymi i intuicyjnymi pro-
był wybór dwóch najlepszych prac, nisława Sipińskiego jest Centrum gramami komputerowymi sprawia,
których autorów nagrodzono albu- Konferencyjne, zlokalizowane w Po- że projekty nie odzwierciedlają indy-
mami o architekturze. Wyróżnione znaniu przy ul. Hetmańskiej. Ta dyna- widualnych cech czy temperamentu
prace wykonali studenci piątego miczna forma, śmiało nadwieszona architekta. Wśród zaprezentowa-
roku Grzegorz Krajewski i Krzysz- nad placem, w której zlokalizowano nych prac znaleźć można nieliczne
tof Szajkowski. Projekt Grzegorza największe sale wykładowe umiejęt- przykłady rysunkowego zapisu prze-
Krajewskiego Galeria „Minionego nie stopniuje przestrzeń publiczną, strzeni, wrażeń, emocji i pomysłów.
Kina” wykonany pod kierunkiem dr wprowadzając nową oś w istniejącą Są one najliczniej reprezentowane
inż. architekta Michała Ankiersztajna tkankę urbanistyczną. w pracach studentów pierwszego
to ciekawa kompozycja sfałdowa- roku, którzy umiejętnie posługują
nych brył, płynnie przechodzących Podczas wernisażu wywiązała się się rysunkiem, modelem i fotografią.
jedna w drugą, a wyprowadzonych dyskusja, prowadzona w mniejszych W dojrzałym projekcie Szkoły Desi-
z pierwotnej formy kuli, w której lub większych grupach, zarówno na gnu Chwaliszewo studentki Alek-
umieszczono salę projekcyjną. Dzię- temat poszczególnych prac jak i re- sandry Antczak wykonanej pod
ki wyczuciu plastycznemu autora alizacji programu nauczania. Profe- kierunkiem dr inż. architekta Sławo-
budynek oddziałuje na widza w róż- sor Fikus, zwracał uwagę na aspekty mira Rosolskiego, szkice zalążkowe
ny sposób – od neutralnego odbioru funkcjonalne i powiązania z otocze- i ręcznie wykonane analizy podkre-
niemej formy, do pełną emocji ak- niem projektowanych budynków. ślają indywidualny charakter pracy
tywną percepcję.
Dyskusyjnym elementem tej pracy
Fot. 1. Otwarcie wystawy przez dziekana Wydziału Architektury prof. Jerzego Suchanka i kierownik Katedry Mieszkaniowej i Usługowej prof. Ewę
Pruszewicz-Sipińską; Fot. 2. Laureaci wystawy Grzegorz Krajewski i Krzysztof Szajkowski w towarzystwie prof. Ewy Pruszewicz-Sipińskiej i prof.
Mariana Fikusa; Fot. 3. Grzegorz Krajewski, Galeria „Minionego Kina” w Poznaniu. Widok wschodniej – wejściowej elewacji
6 | GŁOS POLITECHNIKI | MAJ 2010
